Zespół Szkolno - Przedszkolny w Wąwolnicy

 1 marca uczniowie naszej szkoły uczestniczyli w lokalnych obchodach Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Po Mszy św. w ich intencji chętni uczniowie przeszli na wąwolnicki cmentarz i złożyli kwiaty pod pomnikiem Poległych i Pomordowanych Wąwolniczan w latach 1939 – 1948. Uczniowie poznali życiorys i przesłanie upamiętnionego tam wąwolniczanina Stanisława Siwca - stryjecznego dziadka uczennicy Szkoły Podstawowej w Wąwolnicy  Agatki Kłosińskiej. Był on jedną z pierwszych ofiar komunistycznych - żołnierzem AK rozstrzelanym już 15 listopada 1944 roku na Zamku Lubelskim. 

W pożegnalnym liście do żony napisał przed śmiercią „Ginę za to co najgłębiej człowiek ukochać może – za sprawiedliwość, dobro i piękno na świecie.”

   Dzięki uczennicy Gimnazjum Publicznego w Wąwolnicy – Paulinie Lipczyńskiej odwiedziliśmy też grób jej kuzyna 11-letniego Jurka Bukowskiego zastrzelonego przez UB w rynku wąwolnickim w kwietniu 1946 r.

   Kwiaty złożyliśmy też na grobie ppor. Edwarda Nowakowskiego z Niezabitowa – żołnierza Września 1939 walczącego m.in. pod Kockiem, w ZWZ – AK, a w latach 1945-1950 w WiNie – oddział Bernaciaka ps.„Orlik”. Pan Nowakowski dwa i pół roku  spędził w więzieniach UB (gdzie połamano mu żebra) oraz w karnych kopalniach. Przeżył i jako mieszkaniec Wąwolnicy dał się poznać jako osoba wyjątkowo przyjazna szkole. Nasze wyjście na cmentarz było więc okazją do uświadomienia sobie, że miłość do Ojczyzny żąda czasem ofiary, ale patriotą można też być okazując sobie życzliwość i pomoc.

   31- letni Stanisław Siwiec, który mimo że sam doznał tak wielkiej niesprawiedliwości, nie dał się złamać  w swym człowieczeństwie - napisał przed śmiercią do swego mającego się dopiero narodzić syna przesłanie, które powinno być ważne również dla każdego z nas „[…]niech służy temu co szlachetne i dobre i zwalcza to co złe i niesprawiedliwe.” (cyt. za Z. Leszczyńska, Ginę za to co najgłębiej człowiek ukochać może. Skazani na karę śmierci przez sądy wojskowe na Zamku Lubelskim (1944-1945), Lublin 1998.)

Anna Pardyka